Wanneer je denkt aan grote wereldwijde evenementen, komen waarschijnlijk direct de Olympische Spelen, het Wereldkampioenschap Voetbal of de jaarwisseling op Times Square in je op. Dit zijn de mediagenieke reuzen die onze nieuwskanalen en sociale media domineren. Ze vormen ons beeld van wat een ‘groot evenement’ is: vol met beroemdheden, sponsoren en wereldwijde uitzendingen. Maar wat je op televisie ziet, is slechts het topje van een gigantische ijsberg. Verspreid over de hele wereld vinden er bijeenkomsten plaats die in schaal, culturele betekenis of pure visuele pracht de bekende evenementen ver overtreffen. Het zijn de stille giganten, de culturele hartslagen van naties en volkeren waar je zelden iets over hoort.
Deze evenementen worden niet georganiseerd voor de camera’s of voor het internationale publiek. Ze komen voort uit eeuwenoude tradities, diepe spirituele overtuigingen of een krachtig gevoel van nationale identiteit. Ze zijn het levende bewijs dat de wereld veel groter en diverser is dan de bubbel waarin we vaak leven. In dit artikel duiken we in een aantal van deze verborgen kolossen. We reizen van de spirituele rivieroevers in India naar de ijzige vlaktes van China en de vurige tradities van een afgelegen Schots eiland. Bereid je voor op een reis langs wereldwijde evenementen die je wereldbeeld zullen verbreden.
Misschien heb je de naam weleens horen vallen, maar de schaal van de Kumbh Mela is voor de meeste mensen buiten India moeilijk te bevatten. Het is geen festival in de westerse zin van het woord; het is de grootste menselijke bijeenkomst op aarde, een pelgrimstocht van onvoorstelbare proporties.
Wat is de Kumbh Mela?
De Kumbh Mela is een hindoeïstische pelgrimstocht die om de paar jaar plaatsvindt. De locatie roteert tussen vier heilige steden in India: Prayagraj (voorheen Allahabad), Haridwar, Nashik en Ujjain. De kern van het evenement is het rituele bad in een heilige rivier, zoals de Ganges. Hindoes geloven dat het water op deze specifieke tijden en plaatsen, bepaald door astrologische conjuncties, verandert in amrita, de nectar van onsterfelijkheid. Door zich in dit water onder te dompelen, geloven pelgrims dat ze hun zonden wegwassen en een stap dichter bij verlossing (moksha) komen. Het is een daad van diepe spirituele reiniging.
Een onvoorstelbare schaal
Laten we proberen de omvang in perspectief te plaatsen. Tijdens de Maha Kumbh Mela, die eens in de twaalf jaar in Prayagraj wordt gehouden, verzamelen zich over een periode van ongeveer twee maanden tientallen miljoenen mensen. Op de meest heilige dagen kan het aantal bezoekers oplopen tot meer dan 30 miljoen mensen op één dag. In 2019 werd het totale aantal bezoekers geschat op meer dan 120 miljoen. Dat is meer dan de bevolking van Duitsland en Nederland bij elkaar, samengepakt in een tijdelijke stad die speciaal voor het evenement wordt opgebouwd en na afloop weer wordt afgebroken.
Stel je een stad voor, compleet met pontonbruggen, tentenkampen zover het oog reikt, veldhospitalen, politiebureaus en voedseldistributiepunten, die uit het niets ontstaat en even snel weer verdwijnt. Dat is de logistieke realiteit van de Kumbh Mela. Het is een levend, ademend organisme van menselijkheid.
Meer dan alleen een bad
Hoewel het rituele bad centraal staat, is de Kumbh Mela veel meer dan dat. Het is een bruisend centrum van hindoeïstische cultuur en spiritualiteit. Overal zie je sadhus (heilige mannen), vaak met ascetische verschijningen, die lezingen geven en rituelen uitvoeren. Er zijn religieuze gezangen (bhajans), filosofische debatten en kleurrijke processies. Voor de miljoenen gewone pelgrims is het een kans om spirituele leiders te ontmoeten, samen te bidden en deel uit te maken van iets dat oneindig veel groter is dan zijzelf. Het is een collectieve ervaring van geloof die in de westerse wereld vrijwel geen equivalent kent.
Het Naadam Festival: De Olympische Spelen van de Mongoolse Steppe
Vergeet de commerciële sporttoernooien en richt je blik op de uitgestrekte steppes van Mongolië. Elk jaar in juli komt het land tot stilstand voor het Naadam Festival. Dit is geen modern sportevenement, maar een viering van de nomadische cultuur en de vaardigheden die essentieel waren voor het overleven en de dominantie van het Mongoolse Rijk onder leiding van Dzjengis Khan.
De Drie ‘Mannelijke’ Spelen
Naadam draait om de “eriin gurvan naadam”, oftewel de “drie mannelijke spelen”. Deze drie traditionele sporten vormen de kern van het festival:
- Mongools worstelen (Bökh): Dit is de meest prestigieuze sport. Worstelaars dragen traditionele kostuums (een open vest, een kleine broek en laarzen) en strijden in een eliminatietoernooi. Er zijn geen gewichtsklassen en een wedstrijd eindigt pas als de elleboog, knie of rug van een tegenstander de grond raakt. De winnaar wordt geëerd met de titel “leeuw”.
- Paardenraces: Dit is geen race op een nette renbaan. De paardenraces van Naadam zijn langeafstandswedstrijden over de open steppe, variërend van 15 tot 30 kilometer. De jockeys zijn opmerkelijk genoeg kinderen, vaak tussen de 5 en 12 jaar oud, vanwege hun lichte gewicht. Het gaat niet alleen om de jockey, maar vooral om de eer van het paard en zijn trainer.
- Boogschieten: Zowel mannen als vrouwen nemen deel aan het boogschieten. Ze gebruiken traditionele bogen en pijlen om op doelen van geweven ringen te schieten. Precisie en concentratie zijn hier de sleutelwoorden.
Een viering van onafhankelijkheid en cultuur
Naadam is diep geworteld in de Mongoolse geschiedenis en identiteit. Het festival was oorspronkelijk een manier om krijgers te testen en te trainen. Tegenwoordig is het een viering van de onafhankelijkheid van Mongolië en een manier om de nomadische erfenis levend te houden in een snel moderniserende wereld. Vooral in de hoofdstad Ulaanbaatar is het een groots spektakel met een openingsceremonie die doet denken aan de Olympische Spelen, maar dan doordrenkt van Mongoolse symboliek en geschiedenis.
Het hart van de Mongoolse ziel
Buiten de sportarena’s is Naadam een groot sociaal evenement. Families komen samen, trekken hun mooiste traditionele kleding (deel) aan en genieten van speciale gerechten. Een belangrijk onderdeel is het drinken van airag, gefermenteerde paardenmelk, een traditionele drank van de nomaden. Het festival is het culturele hartritme van de natie, een moment waarop het hele land zijn unieke erfgoed viert en doorgeeft aan de volgende generatie.
Het Harbin International Ice and Snow Festival: Een Wintersprookje van IJs
Terwijl een groot deel van de wereld de koude wintermaanden het liefst binnen doorbrengt, omarmt de stad Harbin in het noordoosten van China de vrieskou en transformeert deze in een adembenemend kunstwerk. Het Harbin International Ice and Snow Festival is ’s werelds grootste winterfestival, een tijdelijke stad gebouwd van ijs en sneeuw.
Van ijslantaarns tot ijspaleizen
Het festival, dat jaarlijks van januari tot eind februari loopt, bestaat uit verschillende themaparken. De twee belangrijkste zijn Sun Island, waar gigantische en ongelooflijk gedetailleerde sneeuwsculpturen te zien zijn, en Harbin Ice and Snow World. Dit laatste is het kroonjuweel. Hier worden complete gebouwen, paleizen, pagodes en beroemde monumenten op ware grootte nagebouwd uit blokken ijs. ’s Nachts worden deze ijsconstructies van binnenuit verlicht met gekleurde LED-lampen, wat zorgt voor een surrealistisch en magisch landschap dat je het gevoel geeft in een sprookjeswereld te zijn beland.
Bouwen met de vrieskou
De schaal van de constructies is duizelingwekkend. Duizenden arbeiders werken wekenlang in temperaturen die kunnen dalen tot -30 graden Celsius om de ijsblokken uit de bevroren Songhua-rivier te zagen. Deze kristalheldere blokken worden vervolgens met precisie op elkaar gestapeld en bewerkt tot de meest complexe vormen. Het is een prestatie die evenveel te maken heeft met ingenieurskunst als met artistiek talent. Ieder jaar worden de thema’s en ontwerpen vernieuwd, waardoor het festival telkens weer een unieke ervaring biedt.
Een koud maar warm welkom
Ondanks de ijzige temperaturen is de sfeer op het festival warm en levendig. Bezoekers kunnen niet alleen de sculpturen bewonderen, maar ook deelnemen aan tal van activiteiten. Er zijn ijsglijbanen die van de enorme constructies afdalen, je kunt er schaatsen, ijsfietsen en zelfs zwemwedstrijden in het ijskoude water bijwonen. Het festival is een triomf van de menselijke creativiteit over de elementen, een viering van de winter op een manier die nergens anders ter wereld te zien is.
Thaipusam: Intense Devotie en Fysieke Opoffering
| Categorie | Metric |
|---|---|
| Datum | 10 februari 2023 |
| Locatie | Batucaves, Maleisië |
| Deelnemers | Meer dan 1 miljoen |
| Duur | 1 dag |
| Belang | Belangrijke hindoeïstische viering |
Niet alle grote evenementen zijn louter feestelijk. Sommige, zoals Thaipusam, zijn een uiting van intense religieuze devotie die voor buitenstaanders schokkend kan zijn. Dit hindoeïstische festival, voornamelijk gevierd door de Tamil-gemeenschap in Maleisië, Singapore en Zuid-India, is een van de meest visueel indrukwekkende en fysiek veeleisende ceremonies ter wereld.
Een eerbetoon aan Heer Murugan
Thaipusam wordt gehouden ter ere van de hindoeïstische god Murugan, de god van de oorlog en de zoon van Shiva. Het festival herdenkt het moment waarop zijn moeder, de godin Parvati, hem een vel (speer) gaf, waarmee hij de demon Soorapadman kon verslaan. Het symboliseert de overwinning van goed over kwaad en de kracht van het geloof.
De ‘Kavadi’ en de pennen van boetedoening
Het meest opvallende aspect van Thaipusam is de praktijk van het dragen van een kavadi. Een kavadi is letterlijk een ‘last’ en kan variëren van een simpele pot melk op het hoofd tot enorme, rijkelijk versierde constructies van staal en pauwenveren die op de schouders worden gedragen en tientallen kilo’s wegen. Om hun devotie te tonen, hun zonden uit te boeten of een gelofte in te lossen, doorboren veel deelnemers hun lichaam.
Dit is wat voor veel toeschouwers zo confronterend is. Deelnemers, vaak in een staat van trance, doorboren hun wangen en tong met lange zilveren pennen (vels), terwijl anderen haken in de huid van hun rug en borst steken om de zware kavadi’s te verankeren of om kleine limoenen of potjes melk te trekken. Het opmerkelijke is dat er ondanks de brute aanblik nauwelijks bloed vloeit en de deelnemers achteraf beweren weinig tot geen pijn te voelen. Voor hen is het een diep spirituele handeling, een offer aan hun god.
Een gemeenschap in trance
De processie, die vaak kilometers lang is en eindigt bij een tempel van Murugan (zoals de beroemde Batu Caves in Maleisië), is een zintuiglijke overrompeling. De lucht is gevuld met het geluid van trommels, gezangen en de kreten “Vel! Vel!”. Families en vrienden ondersteunen de kavadi-dragers, moedigen hen aan, en helpen hen op hun zware tocht. Het is geen luguber spektakel, maar een intense, collectieve uiting van geloof en gemeenschapszin die diep geworteld is in traditie en persoonlijke opoffering.
Up Helly Aa: Vuur, Vikingen en een Schots Eiland
Ver weg van de grote wereldsteden, op de winderige Shetlandeilanden ten noordoosten van Schotland, vindt elk jaar op de laatste dinsdag van januari een van Europa’s meest spectaculaire vuurfestivals plaats: Up Helly Aa. Dit evenement is een ode aan het rijke Viking-erfgoed van de eilanden en culmineert in een adembenemende vuurzee.
Een nacht van vuur en traditie
Up Helly Aa markeert het einde van het Yule-seizoen, de traditionele winterzonnewendeperiode. Hoewel de moderne vorm van het festival pas in de late 19e eeuw ontstond, zijn de wortels ervan veel ouder. Het is een viering van licht en warmte na de lange, donkere wintermaanden en een eerbetoon aan de Noorse invloeden die de cultuur van Shetland eeuwenlang hebben gevormd.
De Guizer Jarl en zijn Jarl Squad
Het festival wordt geleid door de Guizer Jarl, een man die voor één dag de rol van een Viking-leider op zich neemt. Hij en zijn Jarl Squad, een groep van tientallen mannen, kleden zich in authentiek ogende Viking-harnassen, compleet met helmen, schilden en bijlen. De voorbereidingen voor deze kostuums en het centrale pronkstuk, een levensgrote replica van een Viking-langschip (de galley), duren een heel jaar en worden in het geheim uitgevoerd.
Op de dag van het festival marcheert de Jarl Squad door de straten van de hoofdstad Lerwick, gevolgd door honderden andere guizers (verklede deelnemers) in thematische kostuums. Bij het vallen van de avond begint de climax: een indrukwekkende fakkeltocht. Bijna duizend guizers steken hun fakkels aan en marcheren in een rivier van vuur door de stad, zingend en juichend, terwijl ze het langschip naar zijn laatste rustplaats begeleiden.
Meer dan alleen een brandstapel
Het hoogtepunt is het moment waarop de fakkels in een cirkel rond het schip worden geworpen. Binnen enkele minuten wordt de houten galley verteerd door een gigantisch vreugdevuur, een spectaculair en emotioneel gezicht tegen de donkere winterhemel. Maar het feest is dan nog niet voorbij. De rest van de nacht trekken de verschillende squads langs feestzalen in de stad, waar ze sketches opvoeren, dansen en zingen tot in de vroege uurtjes. Up Helly Aa is meer dan alleen een vuurshow; het is een diepgeworteld gemeenschapsevenement dat de unieke identiteit en veerkracht van de eilandbewoners viert.
Deze vijf evenementen zijn slechts een kleine greep uit de talloze bijeenkomsten die wereldwijd plaatsvinden, ver buiten het zicht van de mainstream media. Van de massale doop in India tot het brandende Vikingschip in Schotland, ze herinneren ons eraan dat de meest betekenisvolle momenten in het leven vaak niet degenen zijn die worden uitgezonden, maar degenen die worden geleefd. De wereldkaart is bezaaid met dit soort verborgen parels, die wachten om ontdekt te worden door wie verder durft te kijken dan de bekende krantenkoppen. Ze tonen de oneindige rijkdom van de menselijke cultuur, het geloof en de traditie.
FAQs
Wat zijn wereldwijde evenementen waar je niets over hoorde?
Wereldwijde evenementen waar je niets over hoorde zijn gebeurtenissen, vieringen, of belangrijke gebeurtenissen die internationaal plaatsvinden, maar die niet veel aandacht krijgen in de media of in het publieke bewustzijn.
Waarom horen we niets over deze evenementen?
Er zijn verschillende redenen waarom bepaalde wereldwijde evenementen niet veel aandacht krijgen. Dit kan te maken hebben met de locatie van het evenement, de aard van de gebeurtenis, of de prioriteiten van de media.
Wat voor soort evenementen vallen onder deze categorie?
Wereldwijde evenementen waar je niets over hoort kunnen variëren van culturele festivals en vieringen tot belangrijke conferenties, herdenkingen, of humanitaire crises.
Waar kan ik meer informatie vinden over deze evenementen?
Er zijn verschillende bronnen waar je meer informatie kunt vinden over wereldwijde evenementen waar je niets over hoort, zoals internationale nieuwswebsites, sociale media, en gespecialiseerde platforms die zich richten op specifieke onderwerpen.
